Het bedrijf dat we vandaag bezoeken is op twee manieren bijzonder te noemen in deze serie blogs over INDI-klanten. Het is de eerste eenmanszaak die we treffen en we moeten het deze keer doen zonder veel voorinformatie. Frank Zwagerman heeft namelijk geen website. Heeft hij helemaal niet nodig namelijk.
Gelukkig kunnen we de plaats van bestemming vandaag wel googelen. Nederhorst den Berg ligt hemelsbreed eigenlijk helemaal niet zo ver van metropool Amsterdam af. Toch waan je je in een totaal andere wereld als je eenmaal het dorp binnengereden bent. Niks hoofdstedelijke drukte of enorme verkeersstromen. Eerder een gemoedelijke rust. Frank Zwagermans bedrijf zit aan een hoge polderdijk, aan de Machineweg om precies te zijn. Kijk, dat lijkt al een aanknopingspunt te bieden over wat we kunnen verwachten bij Frank. Maar veel schieten we er nog niet mee op. We rijden maar snel op ons doel af.
Weidse blik
Achter de huizen op de polderdijk blijkt vervolgens een gigantisch uitgestrekt bedrijfsterrein te liggen. Zo ver we kunnen kijken, zien we allerlei verschillende voertuigen en hijskranen. Dat roept gelijk nieuwe vragen op. Maar de eerste vraag is toch waar we in hemelsnaam Frank kunnen vinden. Gelukkig blijkt onze auto al gespot en vraagt iemand ons wie we zoeken. ‘Mijnheer Zwagerman? Die ligt onder die vrachtwagen te sleutelen.’ Onze gids van dienst wijst naar een vlakbij gelegen pand. De grote garagedeuren ervan staan wagenwijd open. Ook Frank heeft ons nu gesignaleerd. Hij schiet onder de truck vandaan, veegt snel z’n rechterhand schoon en schudt ons de hand. We begeven ons naar de kantine ernaast, om Frank eindelijk flink aan de tand te voelen over wat hij nu precies doet.
Grote jongens
‘Da’s heel simpel. Ik bouw vrachtwagens om.’ Uh, ja en waarom dan en tot wat dan? ‘Ja, ik begrijp dat ik wat meer uitleg moet geven. En dan moet je ook meer weten over wat er allemaal op het terrein hierachter zoal staat. Wat je hier ziet is in feite een familiebedrijf. Hier helemaal achter op het terrein zit mijn broer. Die rijdt in speciale trucks die voor zogenaamd exceptioneel transport zorgen. En hiernaast zitten mijn zus en zwager. Die doen in speciale hijskraanverhuur. Die dan weer met die speciale vrachtwagens vervoerd worden. En die speciale trucks, die maak ik dus. Dat wil zeggen: ik bouw ze om qua elektronica en doe nog wat andere aanpassingen tot ze geschikt zijn voor het speciale vervoer.’ Zo, nu snappen we er iets meer van, de cirkel lijkt redelijk rond. ‘Maar die ombouwtrucks maak ik ook voor andere opdrachtgevers hoor’, voegt Frank nog toe. Toch niet helemaal een gesloten circuit dus…
Rupsband van gedemonteerd rupsvoertuig wordt op een speciale truck gehesen
De truck van het ombouwen
We lopen terug naar de werkplaats, naar de truck waar Frank aan het sleutelen was. Hij is bezig met de ombouw van een Volvo. De karakteristieke oranje INDI-bak staat naast hem op de truck. Frank: ‘Ja, van INDI. Mijn vaste onderdelenleverancier. Ik bestel er soms twee per dag, maar soms ook een week niks. Kan allemaal, prima zo.’
Terug naar de Volvo: ‘Die krijg ik hier “kaal” binnen en dan begint het werk voor mij. Afhankelijk van de specifieke wensen van de klant wordt zo’n truck dan helemaal klaar gemaakt voor het werk waarvoor die bedoeld is. Ik krijg hier vrachtwagens casco aangeleverd en dan doe ik de nodige aanpassingen. Zoals het verplaatsen van bepaalde onderdelen die in de weg zitten. Bij deze truck heb ik de brandstoftanks aangepast. Die moesten groter, want zo’n wagen moet drie dagen op de weg kunnen rijden. Je ziet hier ook een takelkraan achter de cabine staan. Die heb ik er niet zelf op geplaatst, dat doet de kraanopbouwer. Verder zie je achterop speciale wielbeschermers met bovenop speciaal profiel. Dat is veiligheidsprofiel, geribbeld, waarop je gemakkelijker en veiliger natuurlijk, kunt staan.
Nooit vervelen
‘Nee, dit werk verveelt nooit, omdat gewoon iedere klus weer anders is’, vervolgt Frank. ‘Ik krijg hier allerlei verschillende merken over de vloer: Iveco, Daf (nu Paccar), Scania. Ik heb zelf een lichte voorkeur voor Volvo, daar kan ik makkelijker dingen mee regelen. Hun magazijn zit in Gent, dus dat is ook niet zo gek ver weg. Hoe lang ik met zo’n truck-ombouw bezig ben? Hangt er helemaal vanaf. Met zo’n kraan erop wordt het al een langer verhaal. De levertijd van zo’n kaal chassis is circa 3,5 maand. Dan ga ik er 2 weken mee aan de slag. Voor die kraan is de truck dan weer ongeveer 3 maanden weg. Tussendoor ga ik dan een paar keer kijken, voordat ie hier weer komt. De afbouw duurt dan nog 3 à 4 weken.’
Kwestie van techniek
Je moet wel behoorlijk technisch onderlegd zijn om dit werk te doen, leggen we Frank maar eens voor. ‘Zeker. Je moet goed kunnen lassen en snijbranden om mee te beginnen. Daarnaast moet je veel verstand van hydrauliek en elektotechniek hebben. Wat dat betreft is er wel het een en ander veranderd. Vroeger had je meer te maken met het oplossen van mechanische storingen, nu zijn het de storingen in de gecomputeriseerde systemen. Die lees ik dan uit met de laptop en worden dan vervolgens verholpen.’ Zoals Frank het vertelt, klinkt het allemaal simpel, maar als we vervolgens alle elektronica van dichtbij zien, neemt het respect voor zijn werk onmiddellijk toe. Frank gaat ondertussen weer door met sleutelen, want de truck moet wel op tijd klaar zijn. Deze is voor zijn broer. Die gaat er enorme rupsvoertuigen mee vervoeren. Die worden eerst zoveel mogelijk in losse onderdelen uit elkaar gehaald en met de kraan op de vrachtwagen getakeld.
“Een website? Ha, nee, die heb ik echt niet nodig. Straks krijg ik nog meer werk!”
Werk zat
Zeker nu de bouw weer op volle toren draait, heeft Frank het razend druk. Overal zijn momenteel rupsvoertuigen en hijskranen nodig. En dus ook exceptioneel transportvoertuigen. ‘Maar daarvoor had ik ook al werk zat’, vult Frank aan. ‘In dit wereldje is het toch ons kent ons en weten ze je voor speciale klussen snel te vinden. Een website? Ha, nee, die heb ik echt niet nodig. Straks krijg ik nog meer werk!’
Heeft dit artikel je geholpen?
