Het blogteam van INDI brengt vandaag een bezoek aan VTL in Leek. Daar leren we alles over de wereld van veevoedersystemen in de vorm van vijzeltechnieken. En over de voorraadsystemen van onze ‘gastheer’ Bart Zijlstra.
Op weg naar onze klant van vandaag lijkt de TomTom te kiezen voor de moeilijkste weg. Via allerlei kruip-door-sluip-door weggetjes bereiken we uiteindelijk het Groningse dorp Leek. Wat een schitterende natuur zeg, het lijkt hier wel Drenthe. Maar zeg dat niet al te hardop in Leek, zeker niet als je Fries bent en te gast bij je Groningse buren. Na een tijdje het Leekster Hoofddiep gevolgd te hebben, vinden we uiteindelijk het bedrijf aan de rand van het dorp. VTL: dat staat voor Vijzel Techniek Leek, duidelijker kun je niet zijn. Terwijl we ons melden bij de receptie komt onze gastheer van vandaag Bart Zijlstra er al aan. Hij is verantwoordelijk voor het magazijnbeheer en de inkoop en zal ons vandaag bijpraten over veevoeders, vijzeltechnieken en voorraadsystemen. ‘En over VTL natuurlijk’, voegt Bart voor de zekerheid toe.
De Toekomst
Om met het laatste te beginnen, steekt Bart alvast van wal: ‘VTL bestaat al bijna 60 jaar. Het begon allemaal onder de naam De Toekomst. In die jaren nam de vijzeltechniek vooral ook in de agrarische sector een enorme vlucht. In 1994 heeft siloproducent Polem uit Lemmer VTL overgenomen en is het bedrijf vanaf toen als Polem Leek verder gegaan. De combinatie van silo’s en vijzelsystemen is in de agribusiness natuurlijk een heel logische.’ Bart vult aan: ‘Veel veevoedertransporten verlopen via vijzelsystemen’. Vanaf 2011 is het bedrijf weer zelfstandig als VTL Leek door het leven gegaan. ‘Dat was tijdens de toch wel lastige crisisjaren. Omdat VTL verder wou kijken dan alleen de agrarische sector, is VTL weer alleen verder gegaan.’
Magazijnbeheerder
Hoewel Bart het verhaal vertelt alsof hij het zelf allemaal heeft meegemaakt, is dat absoluut niet het geval. Integendeel, hij is één van de jongste medewerkers binnen het bedrijf, waar een aantal mensen rondlopen die het allemaal wel vanaf het begin hebben meegemaakt. Bart dus niet: ‘Nee, ik werk hier nu ongeveer 6 jaar. Hiervoor heb ik in een totaal andere sector gewerkt, bij een bedrijf in audiovisuele producten. Maar ik heb altijd al wat met de agrarische sector gehad en kon aan het werk bij VTL. Nu ben ik hier verantwoordelijk voor het magazijn en voor de inkoop van onderdelen.’ Aha, zo kunnen we het bruggetje met INDI makkelijk maken! ‘’Ha ja, die ken ik natuurlijk goed.’ Terwijl we door ‘zijn’ magazijn lopen, valt ons op dat we weinig van INDI op voorraad zien staan. ‘Klopt, dat is natuurlijk ook helemaal niet nodig. Het meeste van wat ik bij INDI bestel, bestel ik heel kort op voorhand. Sterker nog: ik kan gewoon aan het eind van de dag, vlak voor ik naar huis ga, de gewenste onderdelen via internet bestellen. En als ik dan de volgende ochtend vroeg begin, zitten de spullen al in de nachtkluis. Dat vind ik wel echt een grote plus. Wat we zoal nodig hebben? Ja, dat is heel breed. Bevestigingsmiddelen, materialen en onderdelen met betrekking tot de aandrijftechniek, tandwielkasten, pneumatische onderdelen voor het besturen van kleppen maar ook het standaard gereedschap.’
Vijzels en vijzeltechniek
Wat wel volop in het magazijn aanwezig is, zijn de vijzels en alle onderdelen die bij de vijzels horen. Die zijn er dan ook in allerlei soorten en maten. We krijgen een korte cursus in vijzeltechniek en toepassingen voorgeschoteld. ‘Allereerst is er de keuze voor het type: dit is afhankelijk van de toepassing van de vijzels en gewenste capaciteit. Er zijn flexibele spiraalvijzels en starre schroefvijzels.
De spiraalvijzel zit in een kunststofbuis, de schroefvijzels in een metalen buis. Dat zijn gesloten systemen. In een gesloten systeem heb je natuurlijk minder kans op verontreiniging wat belangrijk is ter voorkoming van ziektes.’ Dat lijkt ons bij een voersysteem voor dieren wel van enig belang. ‘Klopt, dit is zeker van belang bij de intensieve veehouderij’, antwoordt Bart terwijl hij ons verder meeneemt in de verschillende soorten vijzels. ‘Je hebt schroef-, spiraal-, doseer-, trog- en steekvijzels. De laatste tijd is er een groeiende vraag naar vijzels in rvs, merken we. Ook deze onderdelen maken we zelf. Ieder systeem kan vervolgens op maat voor de klant gemaakt worden’. Terwijl het ons al een beetje begint te duizelen van al die soorten en maten en verschillende toepassingen, laat Bart een aantal vijzels in het magazijn zien. Iedere vijzel blijkt weer zijn eigen ‘karaktereigenschappen’ te hebben door de verschillen in diameter en de variërende omwentelingen. Hierdoor kan uiteindelijk de gewenste opbrengst gerealiseerd worden. En dan blijken er nog ‘flexibele’ systemen te bestaan: vijzels die je met een bocht kunt monteren. ‘Handig voor kleine transporten’, licht Bart toe. Maar steeds vaker gaat het om grote transporten, tot wel 60 ton, per uur (!) aan toe. ‘De capaciteiten verschillen enorm. En daar komen de doseervijzels om de hoek kijken. Die zorgen er in een geautomatiseerd systeem voor dat ieder dier de juiste porties voer krijgt op het gewenste moment’. Dat maakt gelijk ook duidelijk hoe belangrijk en betrouwbaar die vijzelsystemen moeten kunnen opereren. ‘Helemaal juist’, zegt Bart, ‘als dat niet zo is ligt de hele boel stil. Dat komt gelukkig niet vaak voor, maar voor het geval dat hebben we dag en nacht monteurs klaar staan om de aanvoer weer snel op gang te helpen.’
“En als ik dan de volgende ochtend vroeg begin, zitten de spullen al in de nachtkluis. Dat vind ik wel echt een grote plus.”
Nieuwe markten
Het gaat goed met de Nederlandse economie en dat geldt ook voor de agrarische markt, zo merken ze bij VTL. Toch wordt ook verder gekeken naar nieuwe toepassingen, zo wil Bart nog wel even benadrukken. ‘We blijven hier bij VTL nieuwe ontwikkelingen op de voet volgen en proberen nieuwe dingen uit. Zo zijn we met vijzeltransport bezig bij een leverancier van zogenaamde pelletkorrels, maar ook bij een grasdrogerij. Verder is vorig jaar naast de vestiging in Gemert ook een vestiging in Duitsland geopend. Hier is VTL als VTL-Technik GMBH druk bezig de Duitse markt te veroveren. Kortom: werk zat voorlopig!’